-
1 kocur
kocur [kɔʦ̑ur] m -
2 kot
сущ.• кот• кошка* * *1) łow. kot (zając) охотн. заяц2) mor. kot (kotwica) мор. якорь-кошка3) sl. wojsk. kot сл. воен. салага4) zool. kot (domowy) зоол. кошка (домашнее)5) zool. kot (przedstawiciel kotowatych) зоол. кот, кошка (представитель кошачьих)6) zool. kot (samiec) зоол. кот (самец)zool. żbik зоол. кот (лесной)lubieżnik разг. кот (похотливый мужчина)* * *♂ 1. кошка ž; кот (samiec);2. охот. заяц; 3. жарг. (w wojsku) салабон, зелёный;dziadki i \koty деды и салабоны;
● drzeć z kimś \koty ссориться c кем-л.;odwracać \kota ogonem выворачивать наизнанку; переиначивать+2. zając
* * *м1) ко́шка ż; кот ( samiec)2) охот. за́яц3) жарг. ( w wojsku) салабо́н, зелёныйdziadki i koty — деды́ и салабо́ны
•- odwracać kota ogonemSyn:zając 2) -
3 wab|ić
impf Ⅰ vt 1. (przynęcać) (wołaniem, głosem) to attract, to call; (przynętą, karmą) to lure [kota, kury, wiewiórkę]; Myślis. (naśladującym głosem, fałszywym zwierzęciem) to decoy- pies przybiegł, wabiony gwizdem swojego pana/widokiem pełnej miski the dog came running, attracted by its master’s whistle/the sight of a full bowl- plastikowa kaczka miała wabić dzikie ptaki a decoy plastic duck should attract wild fowl2. Zool. (przywoływać) [samiec, samica] to attract- ptak wabiący samiczkę tokowaniem a bird attracting a female with a courtship display3. (przyciągać) (podstępem, fałszywą obietnicą) to lure; (urodą, atrakcyjnością) to attract; (mamić) to beckon- wabić wroga/przeciwnika w pułapkę to lure an enemy/opponent into a trap- zapach róż wabi motyle the smell of roses attracts butterflies- bazary wabią klientów niskimi cenami markets attract customers with low prices- wielu wabi otwarte morze/blichtr wielkiego miasta the open sea/glamour of a big city beckons to manyⅡ wabić się 1. (przywoływać się wzajemnie) [cietrzewie, kameleony] to display 2. pot. (nazywać się) [zwierzę] to be called- jak się wabi wasz kot? what’s your cat called?The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wab|ić
См. также в других словарях:
kocur — m IV, DB. a, Ms. kocururze; lm M. y 1. «dorosły samiec kota domowego; kocisko» Leniwy, stary kocur. 2. łow. «samiec niektórych zwierząt drapieżnych, np. rysia, żbika» … Słownik języka polskiego
kocur — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mż I, Mc. kocururze {{/stl 8}}{{stl 7}} dorosły samiec kota domowego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ładny kocur. Kocur pijący mleko. Czarny kocur. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pies — m IV, DB. psa, C. psu, Ms. psie; lm M. psy 1. «Canis familiaris, zwierzę domowe z rodziny o tej samej nazwie, powszechnie hodowane na świecie w różnych rasach i odmianach (około 300), często tresowane dla specjalnych celów, np. dla tropienia… … Słownik języka polskiego
